əlaqə

is. <ər.>

1. Qarşılıqlı münasibət, bir-biri ilə bağlılıq. Sənaye ilə kənd təsərrüfatı arasında əlaqə. Elmlə praktika arasında əlaqə. Ticarət əlaqələri. Beynəlxalq əlaqələrin möhkəmlənməsi. Qohumluq əlaqəsi. // Qarşılıqlı asılılıq, bir-birindən asılı olma. Səbəbiyyət əlaqəsi. Elmlərin bir-biri ilə əlaqəsi. // Sıx münasibət, yaxınlıq, bağlılıq. Dostluq əlaqəsi. Əlaqəsini kəsmək. Onlarla mənim heç bir əlaqəm yoxdur. // Ünsiyyət. Dil insanlar arasında əlaqə vasitəsidir.

2. Münasibət. Aralarında səmimi əlaqə var. – Onların qadına qarşı əlaqələrindəki mehribanlığı xoşlayırdı. M. İ.. <Dilbər:> Sevgilisini görmüş və öz əlaqəsini bildirmişdi. Ə. S..

3. Sevgi, ürək bağlılığı, məhəbbət. Qətibə bu əlaqənin başlanmasını öz məqsədinə uyğun bilirdi. M. S. O..

4. Cinsi yaxınlıq, müaşiqə.

5. Yaxın tanışlıq, dostluq, yaxınlıq. Musiqi aləmi ilə onun yaxın əlaqəsi vardır. – <Mehriban> bu vaxtadək kimsənin qarşısında boyun əyməmişdi. İndi onu sevmək istəməyən bir adamla əlaqəsi necə ola bilərdi?! S. H..

6. Rabitə, rabitə vasitəsi. Canlı əlaqə. – Kərim radio vasitəsilə sahillə əlaqəyə girdi. M. İ.. Əlaqə tezliklə bərpa edilməli idi. Ə. Ə..

7. Maraq, münasibət. Əlaqə göstərmək. Əlaqə oyandırmaq. – . . <Səlimi> tərpənmir, danışmır, əlaqəsini bildirmir, heç bir şey ifadə etməyən gözləri ilə <Hikmət İsfəhaninin və İranpərəstin> bütün hərəkətlərini izləyirdi. M. İ..

8. İştirak, hissəsi olma, payı olma, aidiyyəti olma. Kitabın tərtibində onun da əlaqəsi var.

9. Dəxli olma, münasibəti olma; aidiyyət. <Yaşlı kişi:> Hərəmxana ilə heç bir əlaqəsi olmayan bu otaqların ancaq birisinin qapısı vardı. S. H..